Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

авія́цыя, , ж.

  1. Сукупнасць лятальных апаратаў; паветраны флот.

    • Ваенная А.
    • Налёт авіяцыі.
  2. Тэорыя і практыка перамяшчэння ў паветры на лятальных апаратах, цяжэйшых за паветра: самалётах, верталётах і пад.

|| прым. авіяцыйны, .

аво́й, выкл. (разм.).

Выгук пры выказванні здзіўлення, захаплення і пад.

  • Авой, якая хмара!

аво́хці, выкл. (абл.).

Выгук пры выказванні жалю, бядоты.

  • Авохці мне (разм.) — гора мне.