Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

гахаць, і гахкаць, ; незак. (разм.).

З сілай удараць, суправаджаючы ўдар выкрыкам слова «гах!»

|| аднакр. гахнуць, .

гахнуцца, ; зак. (разм.).

Моцна ўдарыцца, стукнуцца аб што -н.

  • Г. галавой аб дзверы.

гаціць, ; незак.

Рабіць гаць, пакрываць гаццю.

  • Г. балота.

|| зак. загаціць, .

гаць, , ж.

  1. Насціл з бярвення, галля, ламачча для праезду цераз балота ці гразкае месца.

  2. Запруда для павышэння ўзроўню вады ў рацэ.

|| прым. гацевы, .

гашаны, .

Падвергнуты гашэнню.

  • Гашаныя маркі.
  • Гашаная вапна (атрыманая шляхам падлівання вады ў вапну).

гашыш, , м.

Наркатычны сродак з індыйскіх канапель.

  • Курыць г.

|| прым. гашышны, .

гашэтка, , ж.

Прыстасаванне для спуску курка.

  • Націснуць на гашэтку.

|| прым. гашэтачны, .

гаючы, .

Карысны для здароўя, здольны вылечваць хваробы.

  • Гаючая вада.

|| наз. гаючасць, .

гойсаць, і гайсаць, ; незак. (разм.).

Хутка і мітусліва рухацца, перамяшчацца; бегаць, раз’язджаць у пошуках каго-, чаго-н.

  • Г. па магазінах.

|| наз. гойсанне, і гайсанне, .