Verbum

прабой, ✂, м.

Металічная дужка, убітая ў дзверы вечка і пад., што служыць для навешвання замка.

|| прым. прабойны, ✂.

прабойнік, ✂, м. (спец.).

Ручны інструмент для прабівання невялікіх адтулін у метале, каменнай сцяне і пад.

прабор, ✂, м.

Лінія, якая ўтвараецца паміж радамі расчасаных на два бакі валасоў.

• Прамы п. (пасярэдзіне).
• Касы п. (бакавы).

прабрацца, ✂; зак.

1. З цяжкасцю прайсці, пранікнуць.

   • П. праз гушчар.

2. Прайсці тайком, пракрасціся, пранікнуць.

   • П. ў хату праз акно.

|| незак. прабірацца, ✂.

прабраць, ✂; зак.

1. Тое, што і праняць.

   • Прабраў холад.
   • Жанчыну прабраў страх.

2. перан. Зрабіць вымову каму-н., вылаяць.

   • П. свавольніка.

|| незак. прабіраць, ✂.

прабрыць, ✂; зак.

Выбрыць палоску паміж валасамі.

|| незак. прабрываць, ✂.

прабудзіцца, ✂; зак.

1. Тое, што і прачнуцца (кніжн.).

   • П. ад сну.
   • Прырода прабудзілася (перан.).

2. перан. Узнікнуць, з’явіцца (пра пачуцці, жаданні і пад.; высок.).

|| незак. прабуджацца, ✂.

|| наз. прабуджэнне, ✂.

прабурчаць, ✂; зак.

1. Абазвацца бурчаннем.

   • Сабака прабурчаў.

2. Сярдзіта прамармытаць.

   • Нешта прабурчаў сабе пад нос.

3. Бурчаць некаторы час.

   • П. увесь дзень.

прабыць, ✂; зак.

Пражыць, правесці некаторы час дзе-н., у якасці каго-н., у якім-н. стане.

• У гасцях мы прабылі роўна тыдзень.
• Месяц прабыў без работы.

права​¹, ✂, н.

1. Сукупнасць устаноўленых і ахоўваемых дзяржаўнай уладай норм і правіл, што рэгулююць адносіны людзей у грамадстве, а таксама навука, якая вывучае гэтыя нормы.

   • Правы чалавека.
   • Выбарчае п.

2. Ахоўваемая дзяржавай, узаконеная магчымасць, свабода што-н. рабіць, ажыццяўляць.

   • Правы і абавязкі грамадзян.
   • П. на адукацыю.
   • П. голасу.

3. Магчымасць дзейнічаць якім-н. спосабам.

   • П. кантролю.
   • Мець п. на што-н.

4. Падстава, прычына.

   • Вы не маеце п. на мяне крычаць.
   • Я гэта магу сказаць з поўным правам.

5. мн. Дакумент, які дазваляе каму-н. кіраваць аўтамабілем, матацыклам і пад.

   • Атрымаць вадзіцельскія правы.

◊

• Сваё права правіць (разм.) — настойваць на сваім.

|| прым. прававы, ✂.

• Прававыя нормы.