Verbum

права​¹, ✂, н.

1. Сукупнасць устаноўленых і ахоўваемых дзяржаўнай уладай норм і правіл, што рэгулююць адносіны людзей у грамадстве, а таксама навука, якая вывучае гэтыя нормы.

   • Правы чалавека.
   • Выбарчае п.

2. Ахоўваемая дзяржавай, узаконеная магчымасць, свабода што-н. рабіць, ажыццяўляць.

   • Правы і абавязкі грамадзян.
   • П. на адукацыю.
   • П. голасу.

3. Магчымасць дзейнічаць якім-н. спосабам.

   • П. кантролю.
   • Мець п. на што-н.

4. Падстава, прычына.

   • Вы не маеце п. на мяне крычаць.
   • Я гэта магу сказаць з поўным правам.

5. мн. Дакумент, які дазваляе каму-н. кіраваць аўтамабілем, матацыклам і пад.

   • Атрымаць вадзіцельскія правы.

◊

• Сваё права правіць (разм.) — настойваць на сваім.

|| прым. прававы, ✂.

• Прававыя нормы.