прабурчаць, ✂; зак.

  1. Абазвацца бурчаннем.

    • Сабака прабурчаў.

  2. Сярдзіта прамармытаць.

    • Нешта прабурчаў сабе пад нос.

  3. Бурчаць некаторы час.

    • П. увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)