Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дыяфрагма, , ж.

  1. Сухажыльна-мышачная перагародка, якая аддзяляе грудную поласць ад брушной.

  2. Святлонепранікальная перагародка ў аптычных прыборах з адтулінай для прапускання пучка прамянёў.

|| прым. дыяфрагмавы, .

дыяхранія, , ж. (спец.).

Стан якіх-н. з’яў, сістэмы ў іх развіцці, гісторыі.

  • Моўная д.

|| прым. дыяхранічны, і дыяхронны, .

  • Дыяхранічны аналіз.
  • Дыяхронны метад.