дыяхранія, ✂, ж. (спец.).

Стан якіх-н. з’яў, сістэмы ў іх развіцці, гісторыі.

  • Моўная д.

|| прым. дыяхранічны, ✂ і дыяхронны, ✂.

  • Дыяхранічны аналіз.
  • Дыяхронны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)