Verbum

стромкі, ✂.

1. Круты, абрывісты.

   • С. ўзгорак.

2. Роўны і высокі.

   • Стромкая бяроза.

|| наз. стромкасць, ✂.

стромы, ✂.

Вельмі круты.

• Стромая скала.

|| наз. стромасць, ✂.

стронга, ✂, ж.

Прэснаводная рыба з чырвонымі і чорнымі плямамі, якая водзіцца пераважна ў горных рэчках і азёрах; фарэль.

|| прым. стронгавы, ✂.

стронцый, ✂, м.

Хімічны элемент — лёгкі серабрыста-белы метал.

|| прым. стронцыевы, ✂.

строп​¹, ✂, м. (разм.).

Стык бакоў страхі; вільчак.

строп​², ✂, м. (спец.).

Устройства для захопу і падвешвання грузу да крука, скабы або чалавека, грузу да купала парашута, гандолы да дырыжабля, аэрастата.

• Аўтаматычны с.

строфіка, ✂, ж.

Раздзел паэтыкі, які вывучае віды, будову строф.

строчаны, ✂.

Вышыты строчкай; выстрачаны.

• С. пояс.
• С. каўнер.

строчка, ✂, ж.

Суцэльнае шво на паверхні тканіны, скуры.

• Роўная с.

струбіць, ✂; зак. (разм.).

1. гл. трубіць.

2. Перавесці ўсё або многае; патраціць.

   • С. дабро.

3. Пра час: дарэмна патраціць.

   • С. цэлы месяц.