Verbum

вымантачыць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і выманіць (у 2 знач.).

вымаразіць, ✂; зак.

1. Выстудзіць халодным паветрам, марозам.

   • В. хату.

2. Знішчыць марозам.

   • В. тараканаў.
   • В. пасевы.

3. Вытрымліваючы на марозе, высушыць або выдаліць часцінкі вады.

   • В. бялізну.

|| незак. вымарожваць, ✂.

вымарыць, ✂; зак.

Знішчыць атрутай і пад.

• В. прусакоў.

выматацца, ✂; зак. (разм.).

Знясіліцца, змардавацца.

• Выматаўся за дзень ушчэнт.

|| незак. вымотвацца, ✂.

выматаць, ✂; зак. (разм.).

1. Знясіліць, змардаваць, змучыць.

   • В. усе сілы.
   • Дарога мяне выматала.
   • В. душу.

2. Прымусіць паступова выдаткаваць, выцягнуць, забраць па частках усё.

   • В. усе грошы.

|| незак. вымотваць, ✂.

вымаўленне, ✂, н.

Перадача голасам гукаў мовы.

• Выразнае в.
• Беларускае літаратурнае в.

вымаўленчы, ✂.

Які мае адносіны да вымаўлення.

• Вымаўленчыя нормы.

вымахаць, ✂; зак. (разм.).

Вырасці, стаць высокім.

• Ну і вымахаў жа хлопец!

|| незак. вымахваць, ✂.

вымахваць, ✂; незак. (разм.).

1. гл. вымахаць.

2. чым. Махаць то ў адзін, то ў другі бок, размахваць.

   • В. рукой у паветры.

вымачыцца, ✂; зак. (разм.).

Стаць зусім мокрым.

|| незак. вымочвацца, ✂.