выматаць, ✂; зак. (разм.).

  1. Знясіліць, змардаваць, змучыць.

    • В. усе сілы.
    • Дарога мяне выматала.
    • В. душу.

  2. Прымусіць паступова выдаткаваць, выцягнуць, забраць па частках усё.

    • В. усе грошы.

|| незак. вымотваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)