Verbum

ацерушы́ць, ✂; зак.

1. Абтрэсці, абабіць (ад снегу, пылу і пад.) з чаго-н.

   • А. снег з каўняра.

2. Памяўшы, аддзяліць (пра зерне, колас).

   • А. колас.

|| незак. ацярушваць, ✂.

|| звар. ацерушыцца, ✂.

|| незак. ацярушвацца, ✂.

аце́слівы, ✂ (разм.).

Вязкі, недапечаны, з закальцам.

• А. хлеб.

|| наз. ацеслівасць, ✂.

ацёк, ✂, ж.

Пухліна, якая ўзнікае па прычыне лішняй вадкасці ў тканках.

• А. лёгкіх.
• А. ног.

|| прым. ацёчны, ✂.

|| наз. ацёчнасць, ✂.

ацёл, ✂, м.

Роды ў каровы, а таксама ў самкі аленя, лася і некаторых іншых жвачных.

|| прым. ацёлачны, ✂.

аціра́цца, ✂; незак. (разм. пагард.).

Хадзіць, швэндацца, нічога не рабіць.

• А. каля начальства.

аціра́ць, ✂; незак.

• Аціраць халадкі (разм.) — ухіляцца ад работы, гультаяваць.

• Аціраць бакі (разм.) — бадзяцца, швэндацца.

аці́снуць, ✂; зак.

Тое, што і абціснуць.

|| незак. аціскаць, ✂.

аці́хнуць, ✂; зак.

1. Стаць цішэйшым (пра гукі, шум і пад.).

   • Пад вечар вуліца аціхла.

2. перан. Спыніцца, аслабець у дзеянні (пра стыхійную з’яву).

   • Завея к ночы аціхла.

3. Супакоіцца, прыціхнуць.

   • Гаспадар аціх.

|| незак. аціхаць, ✂.

ацішэ́ць, ✂; зак.

Тое, што і аціхнуць.

ацыдафілі́н, ✂, м.

Малако, сквашанае пры дапамозе асобых бактэрый.

|| прым. ацыдафілінавы, ✂.