аці́хнуць, ✂; зак.

  1. Стаць цішэйшым (пра гукі, шум і пад.).

    • Пад вечар вуліца аціхла.

  2. перан. Спыніцца, аслабець у дзеянні (пра стыхійную з’яву).

    • Завея к ночы аціхла.

  3. Супакоіцца, прыціхнуць.

    • Гаспадар аціх.

|| незак. аціхаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)