Verbum

ацані́ць, ✂; зак.

1. Вызначыць цану каго-, чаго-н.

   • А. каня.
   • А. хату.

2. Устанавіць узровень, ступень падрыхтаванасці.

   • А. веды школьнікаў.

3. перан. Выказаць думку, меркаванне аб значэнні або каштоўнасці каго-, чаго-н.

   • Правільна а. учынак палявода.

|| незак. ацэньваць, ✂.

|| наз. ацэнка, ✂.

|| прым. ацэначны, ✂.

• Ацэначная камісія.

ацверазе́лы, ✂.

Які стаў цвярозым, працверазіўся.

|| наз. ацверазеласць, ✂.

ацверазі́цца, ✂; зак.

Стаць цвярозым пасля ап’янення.

|| незак. ацверажацца, ✂.

|| наз. ацверажэнне, ✂.

ацверазі́ць, ✂; зак.

Прывесці ў цвярозы стан, зрабіць цвярозым.

• А. п’янага.
• А. летуценніка.

|| незак. ацверажаць, ✂.

|| наз. ацверажэнне, ✂.

ацвярдзе́ласць, ✂, ж.

Ацвярдзелае месца.

ацвярдзе́лы, ✂.

Які стаў цвёрдым.

• Ацвярдзелая смала.

ацвярдзе́нне, ✂, н.

1. гл. ацвярдзець.

2. Тое, што і ацвярдзеласць.

   • А. на назе.

ацвярдзе́ць, ✂; зак.

Стаць цвёрдым.

• Пухліна ацвярдзела.

|| незак. ацвердзяваць, ✂.

|| наз. ацвярдзенне, ✂.

ацерабі́цца, ✂; зак.

1. Атрэсціся, ачысціцца ад чаго-н., што насела на адзенне.

   • А. ад саломы.

2. Пазбавіцца чаго-н. і адчапіцца ад каго-, чаго-н. (разм.).

   • Ад людскіх языкоў не ацярэбішся.

|| незак. ацярэблівацца, ✂.

ацерабі́ць, ✂; зак.

Тое, што і абцерабіць.

|| незак. ацярэбліваць, ✂.