ацані́ць, ; зак.

  1. Вызначыць цану каго-, чаго-н.

    • А. каня.
    • А. хату.
  2. Устанавіць узровень, ступень падрыхтаванасці.

    • А. веды школьнікаў.
  3. перан. Выказаць думку, меркаванне аб значэнні або каштоўнасці каго-, чаго-н.

    • Правільна а. учынак палявода.

|| незак. ацэньваць, .

|| наз. ацэнка, .

|| прым. ацэначны, .

  • Ацэначная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)