Verbum

спрэгчы​¹, ✂; зак.

Запрэгчы разам у адну вупраж (коней, быкоў і пад.).

|| незак. спрагаць, ✂.

|| наз. спраганне, ✂ і спрэжка, ✂.

спрэгчы​², ✂; зак.

Тое, што і спражыць.

спрэгчыся​¹, ✂; зак.

1. Запрэгчы разам (пра коней, валоў і пад.).

2. перан. Аб’яднацца для выканання якой-н. справы (разм.).

|| незак. спрагацца, ✂.

спрэгчыся​², ✂; зак.

Тое, што і спражыцца.

спрэс, прысл.

Поўнасцю, цалкам; скрозь, усюды.

• Жалудамі была с. засыпана зямля.

спрэчка, ✂, ж.

1. Абмеркаванне якога-н. пытання, пры якім кожны адстойвае сваю думку, пазіцыю.

   • Вучоныя спрэчкі.
   • Спрэчкі не на жарт.

2. Аспрэчванне правоў на валоданне чым-н.

   • С. за бацькоўскую хату.

3. толькі мн.л. Публічнае абмеркаванне якіх-н. пытанняў.

   • Спрэчкі па дакладу старшыні.

спрэчны, ✂.

Які выклікае спрэчку, можа быць прадметам спрэчкі (у 1 знач.) або з’яўляецца прадметам спрэчкі (у 2 знач.).

• Спрэчныя пытанні.
• Спрэчная спадчына.

|| наз. спрэчнасць, ✂.

спуд​¹, ✂, м.

Спалох.

• Уцячы са спуду.

спуд​², ✂, м.:

1. пад спудам (разм.) — у патаемным месцы.

   • Трымаць пад спудам цікавую ідэю.

2. з-пад спуду — з патаемнага месца, а таксама перан. з забыцця.

   • З-пад спуду вызваліліся новыя сілы народа.

спудлаваць, ✂; зак.

1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы што-н. і пад.).

   • С. страляючы.

2. перан. Схібіць, зрабіць няправільны крок у чым-н. (разм.).

   • Цяпер важна не с., а прыняць правільнае рашэнне (перан.).