спуд2, , м.:

  1. пад спудам (разм.) — у патаемным месцы.

    • Трымаць пад спудам цікавую ідэю.
  2. з-пад спуду — з патаемнага месца, а таксама перан. з забыцця.

    • З-пад спуду вызваліліся новыя сілы народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)