Verbum

скупіць​², ✂; зак.

Купіць (усё, многае).

• С. многа кніг.

|| незак. скупляць, ✂ і скупліваць, ✂.

|| наз. скупка, ✂.

|| прым. скупачны, ✂ і скупны, ✂.

скупка, ✂, ж.

1. гл. скупіць.

2. Камісійны магазін, дзе скупліваюць рэчы (разм.).

   • Здаць паліто ў скупку.

скупшчык, ✂, м.

Той, хто скупляе што-н. для перапродажу або іншых мэт.

|| ж. скупшчыца, ✂.

|| прым. скупшчыцкі, ✂.

скупы, ✂.

1. Празмерна беражлівы, да прагнасці ашчадны.

   • Скупая суседка.
   • Скупа (прысл.) траціць грошы.

2. Які сведчыць аб празмернай беражлівасці, прагнасці.

   • С. падарунак.

3. Які не дасягае крыху якой-н. меры, вагі і пад., няпоўны (разм.).

   • С. беркавец сена.
   • С. кілаграм цукру.
   • Скупая вячэра (бедная, мізэрная).

4. перан. Недастатковы, слабы ў сваім праяўленні; умераны, стрыманы.

   • С. дожджык.
   • Скупыя словы пахвалы.
   • С. на словы чалавек (які маўчыць).

|| наз. скупасць, ✂.

скупянда, ✂, м.; ✂, ж., ✂ і скупенда, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм. неадабр.).

Скупы чалавек; скнара.

скур...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які мае адносіны да скуры (у 2 знач.), напр. скурсурагат;
• 2) скураны, гарбарны, напр. скурсыравіна, скуртавары.

скура, ✂, ж.

1. Верхняе покрыва цела чалавека і жывёлы.

   • С. на руках гладкая.
   • Вылазіць са скуры (перан. старацца з усіх сіл).
   • С. ды косці (перан. пра вельмі худога чалавека).
   • С. свярбіць (таксама перан. пра няўрымслівага, неспакойнага чалавека, які быццам просіцца на пакаранне).

2. Вырабленая шкура жывёлы.

   • Паліто з натуральнай скуры.

3. перан. (звычайна са словамі «свая», «уласная» і пад.). Пра жыццё, існаванне, дабрабыт (разм.).

   • Свая с. даражэй.

|| памянш. скурка, ✂.

|| прым. скурны, ✂.

• Скурныя захворванні.

скурадзёр, ✂, м. (разм.).

Тое, што і шкурадзёр.

скуралуп, ✂, м. (разм.).

1. Той, хто знімае скуры з забітых жывёл.

2. перан. Бязлітасны, жорсткі чалавек.

скураміт, ✂, м.

Штучная скура, якая ідзе на падэшвы.

|| прым. скурамітавы, ✂.