скура назоўнік | жаночы род

  1. Верхняе покрыва цела чалавека і жывёлы.

    • С. на руках гладкая.
    • Вылазіць са скуры (пераноснае значэнне: старацца з усіх сіл).
    • С. ды косці (пераноснае значэнне: пра вельмі худога чалавека).
    • С. свярбіць (таксама пераноснае значэнне: пра няўрымслівага, неспакойнага чалавека, які быццам просіцца на пакаранне).
  2. Вырабленая шкура жывёлы.

    • Паліто з натуральнай скуры.
  3. пераноснае значэнне: (звычайна са словамі «свая», «уласная» і пад.). Пра жыццё, існаванне, дабрабыт (размоўнае).

    • Свая с. даражэй.

|| памяншальная форма: скурка.

|| прыметнік: скурны.

  • Скурныя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)