скура назоўнік | жаночы род
-
Верхняе покрыва цела чалавека і жывёлы.
- С. на руках гладкая.
- Вылазіць са скуры (пераноснае значэнне: старацца з усіх сіл).
- С. ды косці (пераноснае значэнне: пра вельмі худога чалавека).
- С. свярбіць (таксама пераноснае значэнне: пра няўрымслівага, неспакойнага чалавека, які быццам просіцца на пакаранне).
-
Вырабленая шкура жывёлы.
- Паліто з натуральнай скуры.
-
пераноснае значэнне: (звычайна са словамі «свая», «уласная» і пад.). Пра жыццё, існаванне, дабрабыт (размоўнае).
- Свая с. даражэй.
|| памяншальная форма: скурка.
|| прыметнік: скурны.
- Скурныя захворванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)