Verbum

скура, ✂, ж.

1. Верхняе покрыва цела чалавека і жывёлы.

   • С. на руках гладкая.
   • Вылазіць са скуры (перан. старацца з усіх сіл).
   • С. ды косці (перан. пра вельмі худога чалавека).
   • С. свярбіць (таксама перан. пра няўрымслівага, неспакойнага чалавека, які быццам просіцца на пакаранне).

2. Вырабленая шкура жывёлы.

   • Паліто з натуральнай скуры.

3. перан. (звычайна са словамі «свая», «уласная» і пад.). Пра жыццё, існаванне, дабрабыт (разм.).

   • Свая с. даражэй.

|| памянш. скурка, ✂.

|| прым. скурны, ✂.

• Скурныя захворванні.