Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э .

авары́йшчык, ✂, м.

Работнік аварыйнай службы.
Нядбайны работнік, які дапускае аварыі.

ава́рыя, ✂, ж.

Пашкоджанне якога-н. механізма, машын і пад. ў час руху, работы.

Пацярпець аварыю (таксама перан. пра няўдачу, правал якой-н. справы).

|| прым. аварыйны, ✂.

Аварыйная служба (па ліквідацыі аварый).

ава́цыя, ✂, ж.

Працяглыя, бурныя воплескі як адабрэнне чаго-н., захапленне чым-н. (звычайна на тэатральных пастаноўках, мітынгах).

Бурныя авацыі.