Verbum

арбале́т, ✂, м.

Старадаўняя ручная кідальная зброя ў форме лука.

|| прым. арбалетны, ✂.

арбі́та, ✂, ж.

1. Шлях руху нябеснага цела, а таксама касмічнага апарата, карабля.

   • А. Марса.

2. перан., чаго або якая.

   • Сфера дзеяння, распаўсюджання чаго-н.

3. Вочная ўпадзіна, вачніца.

   • Аж вочы павылазілі з арбіт.

|| прым. арбітальны, ✂.

арбі́тр, ✂, м.

1. Суддзя, пасрэднік у спрэчках не судовага характару; трацейскі суддзя.

2. Суддзя ў некаторых відах спартыўных спаборніцтваў.

арбітра́ж, ✂, м.

Вырашэнне спрэчак не судовага характару арбітрамі, трацейскім судом, а таксама дзяржаўны орган, які займаецца гэтым.

|| прым. арбітражны, ✂.

арг...

Першая частка складаных слоў у знач.: арганізацыйны, напр. аргкамітэт, аргвывады.

аргама́к, ✂, м.

Старажытная назва ўсходніх пародзістых верхавых коней.

|| прым. аргамачны, ✂.

арга́н, ✂, м.

Музычны духавы клавішны інструмент, што складаецца з набору труб, у якія мяхамі напампоўваецца паветра.

|| прым. арганны, ✂.

• Арганная музыка.

аргана... і аргана-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. арганічны (у 1 знач.), напр. арганагенны, аргана-мінеральны.
2. які мае адносіны да органаў (у 1 знач.), напр. арганапаталогія, арганапластыка, арганатэрапеўтычны, арганатэрапія (прымяненне з лячэбнай мэтай рэчываў жывёльнага паходжання).

арганізава́ны, ✂.

1. Аб’яднаны, згуртаваны, які ўваходзіць у склад якой-н. арганізацыі.

   • А. калектыў.

2. Планамерны, упарадкаваны.

   • А. характар партызанскай барацьбы.

3. Дысцыплінаваны, які дзейнічае дакладна і планамерна.

|| наз. арганізаванасць, ✂.

арганізава́цца, ✂; зак.

1. Узнікнуць, з’явіцца, утварыцца.

   • Арганізаваўся новы аддзел.

2. Аб’яднацца для якой-н. мэты.

   • А. на барацьбу за мір.

|| незак. арганізоўвацца, ✂.