арбі́та, ✂, ж.

  1. Шлях руху нябеснага цела, а таксама касмічнага апарата, карабля.

    • А. Марса.

  2. перан., чаго або якая.

    • Сфера дзеяння, распаўсюджання чаго-н.

  3. Вочная ўпадзіна, вачніца.

    • Аж вочы павылазілі з арбіт.

|| прым. арбітальны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)