Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

апла́каць, ; зак.

Выказаць слязамі свой смутак з прычыны чыёй-н. смерці.

  • А. маці.

|| незак. аплакваць, .

апла́та, , ж.

  1. гл. аплаціць.

  2. Грошы, якія выплачваюцца за што-н.

    • Высокая а.

|| прым. аплатны, .

аплаці́ць, ; зак.

Унесці плату за што-н.

  • А. праезд.
  • А. рахунак.

|| незак. аплачваць, .

|| наз. аплата, .

  • А. працы.

апле́сці, ; зак.

  1. Пакрыць перапляценнем з чаго-н.

    • А. гаршчок.
  2. перан. Хітрыкамі аблытаць, ашукаць і пад. (разм.).

|| незак. аплятаць, .

аплі́к, , м. (абл.).

Металічны кручок для зашпільвання адзення; гаплік.

|| прым. апліковы, .

апліка́цыя, , ж.

  1. Стварэнне малюнка, узору, арнаменту шляхам нашыўкі (наклейвання) на што-н. кавалачкаў рознакаляровай паперы, матэрыі і пад.

  2. Карціна, арнамент і пад., створаныя такім чынам.

|| прым. аплікацыйны, .

апло́мб, , м. (кніжн.).

Залішняя самаўпэўненасць у гутарцы ці паводзінах, саманадзейнасць.

  • Гаварыць з апломбам.

апло́т, , м. (высок.).

Надзейная абарона, апора, цвярдыня.

аплы́сці1 (аплы́ць, ; зак.

  1. Ацячы, заплыць тлушчам.

    • Твар аплыў.
  2. Пра свечку: пакрыцца рэшткамі растопленага рэчыва.

    • Свечка аплыла.
  3. Абваліцца, апаўзці пад дзеяннем вады, вільгаці.

    • Бераг аплыў.

|| незак. аплываць, .

аплы́сці2 (аплы́ць, ; зак.

Праплысці вакол чаго-н.

  • А. востраў.

|| незак. аплываць, .