аплы́сці​1 (аплы́ць, ✂; зак.

  1. Ацячы, заплыць тлушчам.

    • Твар аплыў.

  2. Пра свечку: пакрыцца рэшткамі растопленага рэчыва.

    • Свечка аплыла.

  3. Абваліцца, апаўзці пад дзеяннем вады, вільгаці.

    • Бераг аплыў.

|| незак. аплываць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)