Verbum

аплысці​¹ (аплыць) дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Ацячы, заплыць тлушчам.

   • Твар аплыў.

2. Пра свечку: пакрыцца рэшткамі растопленага рэчыва.

   • Свечка аплыла.

3. Абваліцца, апаўзці пад дзеяннем вады, вільгаці.

   • Бераг аплыў.

|| незакончанае трыванне: аплываць.