Verbum

алкаго́ль, ✂, м.

1. Аднаатамны спірт (спец.).

2. Наогул віно, спіртныя напіткі.

|| прым. алкагольны, ✂.

алма́з, ✂, м.

1. Празрысты каштоўны камень, які сваім бляскам і цвёрдасцю перавышае ўсе іншыя мінералы.

2. Інструмент для рэзання шкла ў выглядзе вострага куска гэтага каменя, устаўленага ў ручку; шкларэз.

|| прым. алмазны, ✂.

ало́вак, ✂, м.

Тое, што і карандаш.

• Каляровыя алоўкі.

|| прым. алоўкавы, ✂.

алта́йцы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Горна-Алтайскай Рэспублікі, якая ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. алтайка, ✂.

|| прым. алтайскі, ✂.

алта́р, ✂, м.

1. Усходняя, узвышаная частка хрысціянскага храма (у праваслаўнай царкве аддзеленая ад агульнага памяшкання іканастасам).

2. Даўней: месца, на якое ўскладаліся ахвярапрынашэнні. Прынесці сваё жыццё на а. бацькаўшчыны (перан.высок.).

|| прым. алтарны, ✂.

алфаві́т, ✂, м.

1. Сукупнасць літар дадзенай сістэмы пісьма, размешчаных ва ўстаноўленым парадку.

   • Беларускі а.

2. Парадак літар, прыняты ў азбуцы.

   • Напісаць прозвішчы супрацоўнікаў паводле алфавіта.

3. чаго. Указальнік, пералік чаго-н. па парадку літар азбукі.

   • А. уласных імён.

|| прым. алфавітны, ✂.

алхі́мік, ✂, м.

Той, хто займаецца алхіміяй.

алхі́мія, ✂, ж.

Данавуковы напрамак у хіміі: пошукі спосабаў ператварэння простых металаў у каштоўныя пры дапамозе фантастычнага філасофскага каменя.

|| прым. алхімічны, ✂.

алыча́, ✂, ж.

Паўднёвае пладовае дрэва, блізкае да слівы, а таксама плод гэтага дрэва.

|| прым. алычовы, ✂.

альбатро́с, ✂, м.

Вялікая марская птушка атрада буравеснікаў з доўгай дзюбай і вузкімі крыламі.