алтар назоўнік | мужчынскі род
-
Усходняя, узвышаная частка хрысціянскага храма (у праваслаўнай царкве аддзеленая ад агульнага памяшкання іканастасам).
-
Даўней: месца, на якое ўскладаліся ахвярапрынашэнні. Прынесці сваё жыццё на а. бацькаўшчыны (пераноснае значэнне: ахвяраваць сваім жыццём у імя радзімы; высокае).
|| прыметнік: алтарны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)