Verbum

стварожыць, ✂; зак.

Ператварыць у тварог.

|| незак. стварожваць, ✂.

|| наз. стварожванне, ✂.

стварыцца, ✂; зак.

1. Утварыцца, узнікнуць.

   • На месцы балота стварылася возера.

2. Арганізавацца, пачаць дзейнічаць (пра якую-н. грамадскую арганізацыю, установу і пад.).

   • Пры школе стварыўся драматычны гурток.

|| незак. стварацца, ✂.

стварыць, ✂; зак.

1. Зрабіць існуючым.

   • С. касмічныя караблі.
   • С. хімічную прамысловасць.
   • С. добры падручнік (напісаць, скласці).
   • С. жывы вобраз народа (намаляваць моўнымі сродкамі).

2. Сфарміраваць, арганізаваць.

   • С. партызанскі атрад.
   • С. пры інстытуце падрыхтоўчыя курсы.
   • С. кааператыў.

3. Забяспечыць што-н., зрабіць магчымым што-н.

   • С. умовы для нармальнай работы.
   • С. цяжкасці (стаць прычынай).

|| незак. ствараць, ✂.

|| наз. стварэнне, ✂.

стварэнне, ✂, н.

1. гл. стварыць.

2. Тое, што створана кім-н.; твор мастацтва.

   • Геніяльнае с.

3. з азначэннем. Жывая істота — чалавек, жывёліна.

ствол, ✂, м.

1. Асноўная частка дрэва ад каранёў да верхавіны, якая трымае на сабе галіны і лісты.

2. Частка агнястрэльнай зброі ў выглядзе трубы, праз якую праходзіць, атрымаўшы напрамак палёту, куля або снарад.

3. Частка шахты ад паверхні да дна.

   • Праходка ствала.

4. У тэхніцы, анатоміі: назва розных прадметаў або органаў, якія маюць форму прамой трубы.

   • С. пажарнага рукава.
   • С. соннай артэрыі.

|| прым. ствалавы, ✂, стваловы, ✂ і ствольны, ✂.

створ, ✂, м.

1. Частка прасторы, абмежаваная стойкамі, перакладзінамі і пад.

   • С. футбольных варот.

2. Тое, што і створка.

3. Размяшчэнне двух прадметаў на адной лініі з вокам назіральніка, а таксама напрамак, вызначаны сумяшчэннем такіх прадметаў (спец.).

|| прым. створны, ✂.

створка, ✂, ж.

Кожная з дзвюх рухомых палавінак дзвярэй, аканіц, варот і пад.

створкавы, ✂.

Які мае створкі, складаецца з іх.

• Створкавыя дзверы.

сто, ліч.

1. Назва ліку і лічбы 100.

   • С. дзеліцца на чатыры.
   • С. падручнікаў (колькасць, абазначаная гэтай лічбай).

2. Ужыв. для выражэння вялікай колькасці ў значэнні шмат, вельмі, многа.

   • Разоў с. слухалі перадачу.

3. У спалучэнні слоў «шмат», «некалькі» і пад. з старой склонавай формай сот ужыв. як назоўнік са значэннем сотня.

   • Пакетаў было многа сот тысяч.

◊

• На ўсе сто (разм. адабр.) — поўнасцю, цалкам.

|| парадкавы ліч. соты, ✂.

сто...

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову сто, напр. стогадовы, стопрацэнтны.