створ

назоўнік | мужчынскі род

  1. Частка прасторы, абмежаваная стойкамі, перакладзінамі і пад.

    • С. футбольных варот.

  2. Тое, што і створка.

  3. Размяшчэнне двух прадметаў на адной лініі з вокам назіральніка, а таксама напрамак, вызначаны сумяшчэннем такіх прадметаў (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: створны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)