Verbum

шарахнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Моцна, з шумам ударыць.

   • Шарахнуць па галаве.

2. Адрэзаць з сілай, хутка.

   • Ш. кусок булкі.

3. Тое, што і шарахнуцца (у 1 знач.).

   • Коні шарахнулі ўбок.

|| незак. шарахаць, ✂.

|| наз. шараханне, ✂.

шарахцець, ✂; незак. (разм.).

Тое, што і шархацець.

• Шарахціць сухі снег.

|| наз. шарахценне, ✂.

шарачак, ✂, м.

1. Грубая фарбаваная тканіна дамашняга вырабу.

2. Кафтан з такой тканіны.

|| прым. шарачковы, ✂.

шарачок, ✂, м.

1. гл. шарак.

2. Тое, што і шарачак (у 1 і 2 знач.).

|| прым. шарачковы, ✂.

шарбет, ✂, м.

1. Усходні фруктовы прахаладжальны напітак.

2. Салодкая густая маса з фруктаў, кавы або шакаладу з цукрам, часта з арэхамі.

шаргацець, ✂; незак.

Шапацець, шамацець, шумець.

• Дрэва шаргаціць голлем па сцяне.

|| наз. шаргаценне, ✂.

шарж, ✂, м.

Сатырычнае або гумарыстычнае адлюстраванне каго-, чаго-н. у падкрэслена скажоным, карыкатурным выглядзе.

• Сяброўскі ш.

|| прым. шаржавы, ✂.

шаржыраваць, ✂; незак.

Сатырычна ці гумарыстычна паказваць, адлюстроўваць каго-, што-н. у падкрэслена карыкатурным выглядзе.

|| наз. шаржыраванне, ✂.

шаркаць, ✂; незак.

1. Утвараць шорах, шум трэннем, закранаць што-н. з шумам.

   • Ш. мянташкай па касе.
   • Шабля шаркала аб падлогу.

2. са словам «нагой» або без яго. Прыстаўляць адну нагу да другой, стукаючы абцасам аб абцас (пры паклоне, вітанні і пад.).

|| аднакр. шаркнуць, ✂.

|| наз. шарканне, ✂.

шарлатан, ✂, м.

Невук, які выдае сябе за знаўцу, падманшчык, махляр.

|| прым. шарлатанскі, ✂.