шаркаць, ; незак.

  1. Утвараць шорах, шум трэннем, закранаць што-н. з шумам.

    • Ш. мянташкай па касе.
    • Шабля шаркала аб падлогу.
  2. са словам «нагой» або без яго. Прыстаўляць адну нагу да другой, стукаючы абцасам аб абцас (пры паклоне, вітанні і пад.).

|| аднакр. шаркнуць, .

|| наз. шарканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)