Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шабля, , ж.

Халодная з доўгім выгнутым клінком.

  • Сячы шаблямі ворага.
  • Атрад у сто шабель (г.зн. складаецца са ста кавалерыстаў).

|| памянш. шабелька, .

|| прым. шабельны, .

  • Шабельныя ножны.

шабулдых у знач. вык. (разм.).

Упаў, я ў ваду.

шабулдыхнуцца, ; зак. (разм.).

З шумам, хутка, уваліцца ў ваду, балота і пад.

шабулдыхнуць, , н. (разм.).

  1. Кінуць у ваду або выплеснуць ваду куды-н.

    • Ш. камень у ваду.
  2. Тое, шабулдыхнуцца.