шабля, ​, ж.

Халодная з доўгім выгнутым клінком.

  • Сячы шаблямі ворага.
  • Атрад у сто шабель (г.зн. складаецца са ста кавалерыстаў).

|| памянш. шабелька, ✂.

|| прым. шабельны, ✂.

  • Шабельныя ножны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)