Verbum

анлайнавы слоўнік

тыкаць², ✂; незак. (разм. неадабр.).

Звяртацца да каго-н. на «ты».

|| наз. тыканне, ✂.

тыл, ✂, м.

Задняя частка, старана чаго-н.; частка, старана, процілеглая пярэдняй.
- Зайсці з тылу.
Тэрыторыя, размешчаная ззаду лініі фронту.
- Ударыць у т. праціўніку.
звычайна мн. Сукупнасць часцей, падраздзяленняў і ўстаноў, якія ствараюцца для матэрыяльнага, тэхнічнага і медыцынскага забеспячэння войск.
перан. У час вайны: уся краіна ў процілегласць фронту.
- Працаўнікі тылу.

|| прым. тылавы, ✂.

тылавік, ✂, м. (разм.).

Той, хто служыць у тыле (у 3 знач.).

тыльны, ✂.

Які знаходзіцца ззаду каго-, чаго-н., з’яўляецца задняй стараной чаго-н.

тым, часц.

суадноснае слова.
- 1) Ужыв. ў складаных сказах з даданымі дапаўняльнымі, калі апорнае слова галоўнага сказа кіруе як даданым сказам, так і займеннікам.
- 2) Ужыв. ў складаных сказах з даданымі супастаўляльнымі, якія падпарадкоўваюцца пры дапамозе злучніка «чым».
  - Чым бліжэй восень, тым карацейшыя дні.
- 3) Ужыв. перад членамі простага сказа, якія супастаўляюцца пры дапамозе злучніка «чым», каб падкрэсліць большую ступень праяўлення прыметы (звычайна перад вышэйшай ступенню прыслоўя або прыметніка).
  - Чым госць радзейшы, тым мілейшы (прыказка).
З’яўляецца састаўной часткай складаных падзельных злучнікаў «між тым, як», «перад тым як», «тым больш што».
часц. ўзмацняльная. Ужыв. з прыметнікамі і прыслоўямі вышэйшай ступені, каб падкрэсліць большую ступень праяўлення прыметы.

тымпан¹, ✂, м.

Старадаўні ўдарны музычны інструмент, род медных талерак або невялікай літаўры.

тымпан², ✂, м. (спец.).

Трохвугольнае поле франтона з жывапіснымі ці скульптурнымі ўпрыгожаннямі.

тын, ✂, м.

Агароджа з вертыкальных або папярочных жэрдак, пераплеценых прутамі лазы.

|| памянш. тынок, ✂.

|| прым. тынавы, ✂.

тынк, ✂, м.

Аддзелачны раствор з сумесі вяжучых рэчываў (вапны, цэменту, гліны, пяску і пад.), а таксама засохлы слой такога раствору.

тынкавальны, ✂.

Які мае адносіны да тынкоўкі, тынкавання.