тынк, ✂, м.

Аддзелачны раствор з сумесі вяжучых рэчываў (вапны, цэменту, гліны, пяску і пад.), а таксама засохлы слой такога раствору.

  • Ад сцяны адваліўся т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)