тын назоўнік | мужчынскі род

Агароджа з вертыкальных або папярочных жэрдак, пераплеценых прутамі лазы.

|| памяншальная форма: тынок.

|| прыметнік: тынавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)