Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

месцапрабыванне, , н.

Месца, у якім хто-н. часова знаходзіцца або пастаянна жыве.

месці, ; незак.

  1. Ачышчаць якую-н. паверхню ад смецця, пылу венікам, мятлой, шчоткай і пад.

    • М. палогу.
    • М. вуліцу.
  2. З сілай гнаць, пераносіць што-н. з месца на месца.

    • Вецер мяце лісце.
    • Пачало м. (безас.).

|| зак. падмесці, .

месціцца, ; незак.

Тое, што і мясціцца (у 1 і 3 знач.).

месяц, , м.

  1. Планета, самая блізкая да Зямлі.

    • З-за хмары выплыў м.
  2. Дванаццатая частка астранамічнага года.

    • Больш як м. знаходзіўся ў шпіталі.

|| памянш. месячык, .

|| прым. месячны, .

месячнік, , м.

Месячны адрэзак часу, прызначаны для правядзення якога-н. грамадскага мерапрыемства.

  • М. бяспекі руху.