месці, ✂; незак.

  1. Ачышчаць якую-н. паверхню ад смецця, пылу венікам, мятлой, шчоткай і пад.

    • М. палогу.
    • М. вуліцу.

  2. З сілай гнаць, пераносіць што-н. з месца на месца.

    • Вецер мяце лісце.
    • Пачало м. (безас.).

|| зак. падмесці, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)