Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлноруыэ’
бвгдзійклмнпрстфхцш-.

дэфіцыт, ✂, м.

  1. Перавышэнне расходаў над даходамі.

    • Павелічэнне бюджэтнага дэфіцыту.

  2. Недахоп чаго-н., няхватка ў чым-н.

    • Гэтыя тавары цяпер у дэфіцыце.

  3. Пра што-н. дэфіцытнае (у 2 знач.).

    • Дублёнкі на той час з’яўляліся дэфіцытам.

дэфіцытны, ✂.

  1. Які прыносіць дэфіцыт (у 1 знач.)., стратны.

    • Дэфіцытнае прадпрыемства.

  2. Які не задавальняе попыту, недастатковы ў колькасных адносінах.

    • Дэфіцытныя тавары.

|| наз. дэфіцытнасць, ✂.