Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

буракасе́йны, .

Які сее і вырошчвае буракі (звычайна цукровыя).

  • Б. раён.

буракаўбо́рачны, .

Які мае адносіны да ўборкі буракоў.

  • Б. камбайн.

бурало́м, , м.

Лес, дрэвы, паваленыя бурай.

|| прым. бураломны, .

бура́н, , м.

Снежная бура, завіруха ў стэпе.

  • Узняўся б.

|| прым. буранны, .

бурапе́ніць, ; незак.

У паэзіі: бурліць, кіпець (пра жыццё, дзейнасць).

бурапе́нны, .

У паэзіі: бурлівы, кіпучы.

  • Бурапенныя хвалі.

бура́ты, , м.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Бураціі, якая ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. буратка, .

|| прым. бурацкі, .

бурачко́вы, .

Колеру чырвоных буракоў.

  • Б. шалік.

бура́чнік, , м., зб.

Бацвінне буракоў.

бура́чнішча, , н.

Месца, на якім выраслі буракі.

  • Узараць б.