Verbum

прагульшчык, ✂, м.

Чалавек, які прагуляў, не з’явіўся на работу без уважлівай прычыны.

• Злосны п.

|| ж. прагульшчыца, ✂.

прагуляцца, ✂; зак.

Пахадзіць гуляючы.

• П. па прысадах.

|| незак. прагульвацца, ✂.

прагуляць, ✂; зак.

1. Правесці некаторы час у гулянні.

   • П. гадзіну на свежым паветры.
   • Паўдня прагулялі ў шашкі.

2. З-за гульні прапусціць што-н., пазбавіцца чаго-н. (разм.).

   • П. вячэру.

3. Не з’явіцца на работу, зрабіць прагул.

   • П. заняткі.

4. Патраціць на гулянне, п’янства (разм.).

   • П. многа грошай.

5. Пацярпець паражэнне ў гульні або прайграць каго-, што-н.

   • П. шахматную партыю.

|| незак. прагульваць, ✂.

прагумаваць, ✂; зак.

Насыціць гумавай сумессю.

• П. тканіну.
• Прагумаваць плашч.

|| незак. прагумоўваць, ✂.

прагучаць, ✂; зак.

1. Раздацца (пра які-н. гук).

   • Прагучаў стрэл.

2. Праявіцца, выявіцца (у гуку, голасе і пад.).

   • У яго голасе прагучала іронія.

прадавец, ✂, м.

1. Работнік магазіна, гандлёвага прадпрыемства, які прадае тавар пакупнікам.

   • П. марожанага.

2. Чалавек, які прадае што-н.

   • П. кветак.

|| ж. прадаўшчыца, ✂.

прадажнік, ✂, м.

Той, хто прадае, прадаў (у 2 знач.) каго-, што-н., здраднік.

|| ж. прадажніца, ✂.

прадажніцкі, ✂.

1. Уласцівы прадажніку, здрадніцкі.

   • Прадажніцкае забойства.

2. перан. Каварны, падманлівы, які тоіць у сабе што-н. непрыемнае.

   • Прадажніцкая ўсмешка.

прадажніцтва, ✂, н.

Прадажніцкія паводзіны, учынкі.

• Пайсці на чорнае п.

прадажны, ✂.

1. гл. продаж.

2. Прызначаны для продажу.

   • Прадажная рэч.

3. Пра цану, вартасць: які бярэцца пры продажы.

   • Прадажная цана тавару.

4. Які за грошы, за подкуп здольны да ганебных учынкаў.

   • П. чалавек.
   • Прадажнае пяро.

|| ж. прадажнасць, ✂.