прагуляць, ✂; зак.

  1. Правесці некаторы час у гулянні.

    • П. гадзіну на свежым паветры.
    • Паўдня прагулялі ў шашкі.

  2. З-за гульні прапусціць што-н., пазбавіцца чаго-н. (разм.).

    • П. вячэру.

  3. Не з’явіцца на работу, зрабіць прагул.

    • П. заняткі.

  4. Патраціць на гулянне, п’янства (разм.).

    • П. многа грошай.

  5. Пацярпець паражэнне ў гульні або прайграць каго-, што-н.

    • П. шахматную партыю.

|| незак. прагульваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)