прагульшчык, , м.

Чалавек, які прагуляў, не з’явіўся на работу без уважлівай прычыны.

  • Злосны п.

|| ж. прагульшчыца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)