Verbum

рэльеф, ✂, м.

1. Будова зямной паверхні, сукупнасць няроўнасцей сушы, акіянскага і марскога дна.

   • Р. мясцовасці.
   • Гарысты р.

2. Выпукласць, выпуклы відарыс на плоскасці.

   • Мэбля з рэльефамі і драўлянай мазаікай.

3. Від скульптуры, у якім відарыс з’яўляецца выпуклым або ўвагнутым у адносінах да плоскасці фону (спец.).

|| прым. рэльефны, ✂.

рэльефны, ✂.

1. гл. рэльеф.

2. Выпуклы, які выступае над паверхняй.

   • Рэльефная карта.

3. перан. Выразны, ясны (кніжн.).

   • Рэльефная мова.

|| наз. рэльефнасць, ✂.

рэлятывізм, ✂, м.

У філасофіі: метадалагічная пазіцыя, прыхільнікі якой, абсалютызуючы адноснасць і ўмоўнасць усіх нашых ведаў, адмаўляюць магчымасць аб’ектыўнага пазнання рэчаіснасці.

|| прым. рэлятывісцкі, ✂.

рэлятывіст, ✂, м.

Паслядоўнік, прыхільнік рэлятывізму.

|| ж. рэлятывістка, ✂.

|| прым. рэлятывісцкі, ✂.

рэлятыўны, ✂ (кніжн.).

Тое, што і адносны (у 1 знач.).

|| наз. рэлятыўнасць, ✂.

рэляцыя, ✂, ж. (уст.).

Пісьмовае данясенне аб дзеяннях войск.

• Пераможныя рэляцыі (таксама перан. шумныя паведамленні пра поспехі; іран.).

рэмарка, ✂, ж.

1. Заўвага; памета на палях (рукапісу, кнігі; уст.).

   • Рэмаркі на палях рукапісу.

2. У п’есе: тлумачэнне аўтара да тэксту, якое датычыць абставін дзеяння, знешняга выгляду ці паводзін персанажа.

|| прым. рэмарачны, ✂.

рэмез, ✂, м.

Сініца, якая жыве па берагах вадаёмаў.

рэмень, ✂ і рамень, ✂, м.

1. Доўгая паласа вырабленай скуры, моцнай тканіны, якая ўжыв. для звязвання, замацавання чаго-н., у якасці пояса, для перадачы руху ад шківа.

   • Сумка на рэмені.
   • Падперазацца рэменем.
   • Р. для вастрэння брытваў.
   • Прывадны р.
   • Прывязныя рамяні (у самалёце, аўтамашыне).

2. мн. Дзве злучаныя перамычкай палоскі скуры (або моцнай тканіны, заменніка) са спражкамі і ручкай для ўвязвання і пераноскі ручнога багажу.

   • Перавязаць клунак рамянямі.

|| памянш. раменьчык, ✂.

|| прым. раменны, ✂.

• Раменная вупраж.
• Раменная пуга.
• Раменная перадача.

рэмілітарызаваць, ✂; зак. і незак.

Зноў стварыць (-раць) дзе-н. армію, ваенную прамысловасць пасля ранейшай дэмілітарызацыі.

|| наз. рэмілітарызацыя, ✂.

|| прым. рэмілітарызацыйны, ✂.