рэльеф, ✂, м.

  1. Будова зямной паверхні, сукупнасць няроўнасцей сушы, акіянскага і марскога дна.

    • Р. мясцовасці.
    • Гарысты р.

  2. Выпукласць, выпуклы відарыс на плоскасці.

    • Мэбля з рэльефамі і драўлянай мазаікай.

  3. Від скульптуры, у якім відарыс з’яўляецца выпуклым або ўвагнутым у адносінах да плоскасці фону (спец.).

|| прым. рэльефны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)