Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выдзеліць, ; зак.

  1. Расчляніўшы або аддзяліўшы, прызначыць для якой-н. мэты.

    • В. частку маёмасці.
    • В. асноўную думку.
    • В. кватэру ў новым доме.
    • В. звеннявых.
  2. Вылучыць, адзначыць чым-н.

    • В. радок асаблівым шрыфтам.
    • В. выдатнага работніка.
  3. што. Вывесці з арганізма, з саставу чаго-н.

    • В. пот.
    • В. цяпло.

|| незак. выдзяляць, .

|| наз. выдзяленне, .

выдзерці, ; зак.

Тое, што і выдраць.

|| незак. выдзіраць, .

выдзеўбаць, ; зак.

Тое, што і выдзеўбці.

выдзёўбваць, ; незак.

Тое, што і дзяўбці (у 1, 2 і 4 знач.).

выдзіманне, , н.

  1. гл. выдзьмуць.

  2. Выраб пустацелых прадметаў з расплаўленага шкла пры дапамозе моцнага струменя паветра (спец.).

выдзьмухаць, ; зак.

  1. Дзьмухаючы, выдаліць адкуль-н. (пыл, парушыны і пад.).

    • В. попел з люлькі.
  2. Дзьмухаючы на вуголле, выклікаць з’яўленне полымя.

    • В. агонь.

|| незак. выдзьмухваць, .

выдзьмуць, ; зак.

  1. Выдаліць моцным струменем паветра.

  2. Вырабіць шляхам выдзімання (у 2 знач. і спец.).

    • В. бутэльку.

|| незак. выдзімаць, .

|| наз. выдзіманне, .

выдзяленне, , н.

  1. гл. выдзеліць, -цца.

  2. звычайна (выдзяленні, -яў).

    • Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

выдма, , ж.

Наносны пясчаны пагорак.

выдра, , ж.

  1. Млекакормячая драпежная вадаплаўная жывёліна сямейства куніцавых, а таксама яе футра.

  2. Пра злую няўжыўчывую жанчыну (разм. груб.).

|| прым. выдравы, і выдрын, .