Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сервант, , м.

Род шафы для пасуды і сталовай бялізны.

|| прым. сервантны, .

сервелат, , м.

Гатунак вэнджанай каўбасы.

сервіз, , м.

Поўны набор сталовай або чайнай пасуды на пэўную колькасць чалавек.

|| прым. сервізны, .

сервіраваць, ; зак. і незак.

Падрыхтаваць (падрыхтоўваць) стол для яды, расстаўляючы пасуду і стравы.

  • С. стол.
  • С. абед.

|| наз. сервіраванне, і сервіроўка, .

|| прым. сервіровачны, .

сервіроўка, , ж.

  1. гл. сервіраваць.

  2. Убранне стала (посуд, сталовыя прыборы і пад.).

    • Багатая с.

сердаваць, ; незак. (разм.).

Адчуваць злосць, раздражненне, гнеў на каго-н.

  • С. на сына.

сердалік, , м.

Паўкаштоўны камень бледна-ружовага, чырвонага ці аранжавага колеру, разнавіднасць халцэдону.

|| прым. сердалікавы, .

сернакіслы, .

Які адносіцца да солей сернай кіслаты.

серп, , м.

Сельскагаспадарчая ручная прылада ў выглядзе выгнутага дробна назубленага нажа для зрэзвання злакаў з кораня.

  • Назубіць с.
  • С. і молат (эмблема працы).
  • С. месяца (перан. месяц у пачатковай або апошняй фазе, які нагадвае па выгляду такую прыладу).

серпанцін, , м.

  1. Скрутак доўгай вузкай стужкі з каляровай паперы, якую кідаюць у танцуючых на балях, карнавалах і пад.

  2. перан. Звілістая горная дарога.

|| прым. серпанцінны, .