серпанцін, ✂, м.

  1. Скрутак доўгай вузкай стужкі з каляровай паперы, якую кідаюць у танцуючых на балях, карнавалах і пад.

  2. перан. Звілістая горная дарога.

|| прым. серпанцінны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)