серпанцін назоўнік | мужчынскі род

  1. Скрутак доўгай вузкай стужкі з каляровай паперы, якую кідаюць у танцуючых на балях, карнавалах і пад.

  2. пераноснае значэнне: Звілістая горная дарога.

|| прыметнік: серпанцінны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)