серпанцін назоўнік | мужчынскі род
-
Скрутак доўгай вузкай стужкі з каляровай паперы, якую кідаюць у танцуючых на балях, карнавалах і пад.
-
пераноснае значэнне: Звілістая горная дарога.
|| прыметнік: серпанцінны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)