Verbum

галгофа, ✂, ж. (кніжн.).

Месца пакут, нягод (паводле назвы ўзгорка паблізу Іерусаліма, дзе, згодна з хрысціянскім веравучэннем, быў распяты Ісус Хрыстос).

• Узысці на Галгофу (прыняць пакуты).

галера, ✂, ж.

Старадаўняе драўлянае мнагавёсельнае судна, на якім у Заходняй Еўропе веслярамі былі катаржнікі.

|| прым. галерны, ✂.

галерэя, ✂, ж.

1. Вузкае крытае памяшканне, якое злучае часткі будынка, а таксама балкон уздоўж усяго будынка.

   • Будынкі злучаны прыгожай галерэяй.

2. Верхні ярус у тэатры, цырку і пад.

   • Г. запоўнена гледачамі.

3. Доўгі падземны ход у ваенных збудаваннях, пры горных работах.

4. перан., чаго. Пералік, шэраг, сістэма чаго-н.

   • Г. станоўчых вобразаў у рамане.

◊

• Карцінная галерэя — музей, памяшканне для выстаўкі карцін.

|| прым. галерэйны, ✂.

галета, ✂, ж.

Плоскі сушаны праснак, а таксама пячэнне з прэснага цеста.

|| памянш. галетка, ✂.

галец, ✂, м.

1. Невялікая рачная рыбка сямейства карпавых.

2. Марская рыба сямейства ласасёвых.

галець, ✂; незак.

1. Выглядаць пустым, голым.

   • Галела поле пад восень.

2. Знаходзіцца ў бедным стане, жыць бедна.

галеча, ✂, ж.

Адсутнасць сродкаў для жыцця; беднасць.

галечнік, ✂, м.

Горная парода з рачной або марской галькі.

галёкаць, ✂; незак. (разм.).

Моцна крычаць, пераклікаючыся ў лесе.

|| наз. галёканне, ✂.

галёнка, ✂, ж.

Частка нагі ад калена да ступні.

|| прым. галёначны, ✂.