Verbum

спасаўка, ✂, ж.

Сорт груш, якія паспяваюць к Спасу.

спасвіць, ✂; зак.

Зрабіць патраву або зрасходаваць на падножны корм.

• С. зялёную траву скацінай.

|| незак. спасваць, ✂.

|| наз. спасванне, ✂.

спаслацца, ✂; зак.

Указаць на каго-, што-н. у апраўданне ці ў пацвярджэнне чаго-н.

• С. на аўтарытэтныя крыніцы.

|| незак. спасылацца, ✂.

|| наз. спасылка, ✂ і спасыланне, ✂.

спасці, ✂; зак.

1. Упасці ўніз, аддзяліўшыся ад чаго-н., не ўтрымаўшыся на чым-н.

   • Абруч спаў з кадушкі.
   • Цяжар з душы спадзе (перан.).

2. Пайсці на спад, панізіцца ва ўзроўні (пасля паводкі).

   • Пасля паводкі вада спала.
   • Пухліна на руцэ спала (зменшылася).

3. Стаць меншым у сіле праяўлення.

   • К вечару тэмпература ў дзіцяці спала.

◊

• Спасці з цела (твару) (разм.) — схуднець.

|| незак. спадаць, ✂.

|| наз. спад, ✂.

спасцігнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Усвядоміць, зразумець, пранікнуць у сутнасць чаго-н.

   • С. філасофскі сэнс рамана.

2. Выпасці на долю каго-, чаго-н., здарыцца з кім-, чым-н. (пра што-н. дрэннае, непрыемнае).

   • Бяда спасцігла іх сям’ю.

|| незак. спасцігаць, ✂.

|| наз. спасціжэнне, ✂.

спасылка, ✂, ж.

1. гл. спаслацца.

2. Цытата з тэксту або ўказанне крыніцы, на якую спасылаюцца.

   • С. даецца ў канцы раздзела.

|| прым. спасылачны, ✂.

спатканне, ✂, н.

1. гл. спаткацца, -ць.

   • Нечаканае с.

2. Звычайна сустрэча закаханых асоб.

   • Дзяўчына спяшаецца на с.

◊

• Да спаткання — да сустрэчы.

спаткацца, ✂; зак.

1. Трапіцца насустрач, сысціся з кім-н., рухаючыся з супрацьлеглых бакоў.

   • С. на вуліцы.

2. Сысціся для спартыўнай барацьбы, спаборніцтва.

   • Спаткаліся мацнейшыя шахматысты.

3. Выявіцца, трапіцца.

   • У кнізе спаткаліся вельмі цікавыя месцы.

|| незак. спатыкацца, ✂.

|| наз. спатканне, ✂.

спаткаць, ✂; зак.

1. Убачыць, ідучы насустрач або прыйшоўшы куды-н.

   • С. аднавяскоўца ў горадзе.

2. Выйсці прывітаць каго-н., прыняць.

   • С. гасцей ля веснічак.

3. Дачакацца наступлення, з’яўлення, надыходу і пад. чаго-н.

   • С. Новы год у цягніку.
   • С. світанне ў полі.

4. Спасцігнуць каго-н.

   • Спаткала яго нейкае ліха.

|| незак. спатыкаць, ✂.

|| наз. спатканне, ✂.

спаткі, выкл.

Звычайна ў звароце да дзяцей або ў паэтычным выразе: спаць.

• Пара, сынку, с.