спаткацца, ; зак.

  1. Трапіцца насустрач, сысціся з кім-н., рухаючыся з супрацьлеглых бакоў.

    • С. на вуліцы.
  2. Сысціся для спартыўнай барацьбы, спаборніцтва.

    • Спаткаліся мацнейшыя шахматысты.
  3. Выявіцца, трапіцца.

    • У кнізе спаткаліся вельмі цікавыя месцы.

|| незак. спатыкацца, .

|| наз. спатканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)