Verbum

гартанны, ✂.

1. гл. гартань.

2. Пра гукі: глухі, раскацісты, гарлавы.

   • Гартанная мова.

|| наз. гартаннасць, ✂.

гартань, ✂, ж.

Верхняя частка дыхальнага горла.

|| прым. гартанны, ✂.

гартаць, ✂; незак.

Перагортваць, пераварочваць лісты (кнігі, часопіса і пад.).

• Г. газеты.

гартэнзія, ✂, ж.

Дэкаратыўная травяністая расліна з вялікім суквеццем.

|| прым. гартэнзіевы, ✂.

гарус, ✂, м.

Кручаная мяккая шарсцяная пража.

|| прым. гарусны, ✂ і гарусавы, ✂.

гаручы, ✂.

1. Здольны гарэць.

   • Г. газ.

2. гаручае, ✂. Паліва для рухавікоў: нафта, бензін, салярка і інш.

|| наз. гаручасць, ✂.

гарцаваць, ✂; незак.

1. Па-маладзецку ездзіць верхам.

   • Г. на кані.

2. Бегаць, скакаць (разм.).

   • Коні гарцавалі на выгане.

гарчынка, ✂, ж.:

• з гарчынкай — з гаркаватым прысмакам.

  • Яблыкі з гарчынкай.

гарчыца, ✂, ж.

1. Травяністая расліна з жоўтымі кветкамі і плодам-стручком.

2. Вострая прыправа, прыгатаваная з насення гэтай расліны.

|| прым. гарчычны, ✂.

• Г. колер.

гарчыць​¹, ✂; незак.

Мець гаркаваты прысмак.

• У роце гарчыць. (безас.).